[ZDJĘCIA] Godajom mi Helmut - monodram nawiązujący do spektaklu "Mianujōm mie Hanka"

Oba utwory łączy osoba Alojzego Lyski - autora scenariuszy. Zarówno "Hanka", jak i "Helmut" wyrastają z tragicznych kart "Duchów wojny" - tej znanej na Górnym Śląsku epopei wojennej.

Tytułowy "Helmut", w rolę którego wcielił się Stawek Rosowski - aktor amator (ale jaki!), przez ponad godzinę opowiada swoje życie po stracie ojca, który "gdzieś" zagubił się na wojnie w niemieckim wojsku. Bohater opowieści doznał wszystkiego, co może przeżyć sierota wojenny: tęsknoty za ojcem, szczęśliwych lat dorastania przy boku dziadka, pogardy ze strony drugiego ojca nie Ślązaka, wielkiej miłości do miejscowej dziewczyny, nieprawdopodobnego finału tej niezwykłej historii i innych bolesnych doświadczeń.

Kto przeżył raz i kolejny raz "Hankę", musi koniecznie dać się porwać i tej fascynującej kreacji autorstwa Sławka Rosowskiego. Zresztą, choćby mocno bronił się przed tym porwaniem, nie pozwoli mu na to druga opowieść, tocząca się równolegle do wersji słownej - opowieść muzyczna, którą na akordeonie wygrywa Franciszek Moskwa "Ej! wele dunaju czorny las..." biegnie zwrotka za zwrotką i ...wzrusza do łez. Do tego opisu dodać trzeba jeszcze rzecz niebywale teraz aktualną: zarówno bohater, jak i pieśniarz od pierwszych słów do końca "godajōm" po naszymu, co przenika serca słuchaczy do głębi i już od I aktu trzyma widownię w nieustannym napięciu.