Członkowie PTTK "Magurka" w Raju

Słowacki Raj to bardzo rozległy teren z licznymi kanionami udostępnionymi turystycznie poprzez liczne, sztuczne ułatwienia, tj. podesty, drabiny, łańcuchy oraz drewniane pomosty. Baza wycieczki znajdowała się w ośrodku kempingowym Podlesok w pobliżu miejscowości Spiski Czwartek. Zakwaterowanie w domkach kempingowych oraz posiłki w pobliskiej restauracji. Po przybyciu na miejsce, w piątek w godzinach porannych, opierając się na prognozach meteorologicznych troszeczkę przemodelowaliśmy program naszej wyprawy.

Pierwszego dnia nasza 27-osobowa grupa przeszła Kanion Sucha Bela, a w nim liczne wodospady m.in. Misowy Wodospad oraz Okienkowy Wodospad. Piękna przyroda i wspaniałe widoki były naszym udziałem w czasie wędrówki, gdzie pokonywaliśmy dużą ilość drabin i drabinek. Dnem kanionu płynie potok, w czasie jego ciągłego przekraczania było łatwo o przemoczenie butów. Duża liczba turystów powodowała w trudniejszym miejscach "zatory". Pokonanie tego odcinka zajęło nam prawie 3,5 godziny. Dotarliśmy do węzła szlaków nad Suchą Belą. Następnie przez grzbiet Pod Wtacznym tzw. Glacką Drogą, zeszliśmy do Podlesoka.

Drugiego dnia podjęliśmy trud pokonania przełomu Hornadu, który jest jedną z głównych atrakcji Parku Narodowego Słowacki Raj. O godzinie 8.30 wszyscy uczestnicy wycieczki rozpoczęli pokonywanie przełomu. Trzeba zaznaczyć, iż jest to nie lada atrakcja wymagająca niewrażliwości na przepaści oraz obycie z ekspozycją, gdyż aby przejść całość trasy z Podlesoka do Czingowa należy pokonać wiele sztucznych ułatwień tzw. stupaczek. W czasie tej trasy licznymi mostami wiszącymi przechodzi się wielokrotnie z lewego na prawy brzeg Hornadu. Dłuższy odpoczynek zrobiliśmy przy schronisku - bufecie w Latanowskim Młynie. Trasę tego dnia skończyliśmy w Czingowie, skąd autobusem wróciliśmy do miejsca zamieszkania.

W trzecim dniu udaliśmy się na południową stronę masywu Słowacki Raj do miejscowości Stratena w dolinie rzeki Hnilec, gdzie na północnych stokach doliny znajduje się jedyna w Europie jaskinia lodowa, która uzyskała atest Światowego Dziedzictwa Unesco jako pomnik przyrody. Jaskinię zwiedziła część uczestników naszej wyprawy, a pozostali tj. 16 osób podjęli trud wejścia na Hawranią Skałę - najwyższy szczyt udostępniony turystycznie odwiedzanej grupy górskiej, 1153 m n. p. m. Trasa górska zajęła nam wprawdzie niezbyt dużo czasu, bo ok. 4 godzin, niemniej jednak była interesująca przyrodniczo oraz topograficznie. Z samego wierzchołka mieliśmy okazję oglądać wspaniałe panoramy górskie, a po drodze ciekawostkę tzw. Obczasny Pramen. Jest to źródło, które posiada cechy charakterystyczne dla gejzera. Wycieczkę zakończyliśmy w miejscowości Stratena.

Zrealizowaliśmy w dużej części zakładane plany. Co bardzo istotne: sprzyjała nam pogoda, która okazała się być lepsza, niż przewidywały to prognozy. Zamierzamy w przyszłym roku zorganizować ponownie wyprawę w tą grupę górską, gdzie jeszcze wiele tematów jest w niej do zrealizowania.

KTG "Magurka" dziękuje wszystkim uczestnikom oraz kolegom, którzy przyczynili się do bezpiecznej realizacji zakładanych tras, a w szczególności Jackowi Czoberowi.