Pomnik Wilhelma I w lasach pszczyńskich doczeka się renowacji?

Andrzej B. o głazie Wilhelma i staraniach o jego renowację w liście do redakcji

W związku z tym, że moje wpisy na portalu pless.pl dotyczące Dębu Perła spodobały się czytelnikom i widzę głód historii opartej na prawdzie, a nie ideologii, poprawności politycznej, czy innych względach, postanowiłem przybliżyć trochę historii, której być może nie znacie...

Pomnik Wilhelma I usytuowany jest w rezerwacie żubrów w Jankowicach. Był on pierwszym obiektem, o którego renowację się starałem. Obecnie jego stan przedstawia poniższe zdjęcie:

Pomnik ten stanął na pamiątkę wielkiego polowania, które odbyło się w 1876 roku. Na to polowanie została wtedy zaproszona pierwsza głowa w państwie, jego Cesarsko-królewski Majestat Wilhelm I. Wizyta gościa była planowana początkowo w innym terminie. Wszystko było przygotowane na ostatni guzik. Myślę, że procedury dotyczące wizytacji takich osób niezbyt się zmieniły. Już wtedy było określone co do minuty kiedy nastąpi przyjazd, obiad, spotkania itd. Polowanie się odbyło 17 listopada 1876 roku. Główny myśliwy położył 3 jelenie, 6 łań, 24 dziki, 8 danieli i jednego kozła.

Wraz z głową państwa przybył tutaj następca tronu Fryderyk Wilhelm, który na rozkładzie miał 4 jelenie, 1 łanię,15 dzików i jednego koziołka. Na pamiątkę tego wydarzenia postanowiono, tak jak w innych tego typu wydarzeniach, postawić pomnik, a że ranga wizyty była jaka była, toteż monument był równie okazały. Ten ważący prawie 40 ton kamyczek sprowadzono spod Katowic, a dokonał tego Nadleśniczy Wild. Ta herkulesowa praca zajęła im dwa lata. Kamyczek przyciągnięto na saniach. Jak widać na załączonym zdjęciu jest posadowiony na fundamencie, moim zdaniem wapiennym. Na głazie wyryto napis.

Ale zawsze musi być jakaś ciekawostka. Na pomniku nie ma informacji o jeleniu, który był - jak wiem - najmocniejszym jeleniem, jakiego kiedykolwiek tutaj położono. A był to byk powstały z krzyżówki naszych jeleni szlachetnych i jeleni wapiti sprowadzonych z Bawarii, ale to całkiem odrębny temat. Jeleń miał wieniec jak poniżej, był szesnastakiem i ważył po wypatroszeniu 249,5 kilograma.

Cesarz tak cieszył się z tego trofeum, że było ono prezentowane w Berlinie w specjalnym pokoju, do którego wstęp mieli tylko nieliczni. Wieniec ten, jak i inne trofea, według umowy miały po śmierci polującego wrócić do Pszczyny i wróciły. Czy nadal się tu znajdują - to pytanie do Muzeum.

Pomnik ten był pokazywany również na widokówkach prezentujących nasz region.

Na zdjęciu, którego właścicielem jest Ginter Plinta, widzimy gajowego Czembora obok pomnika. Dziękuję serdecznie panu Ginterowi za to, że mi kiedyś zaufał i dzięki temu dziś Państwo mogą zobaczyć jak pomnik piyrwej wyglondoł. Jeśli ktoś ma w swoim archiwum podobne zdjęcia, proszę o kontakt - właśnie dzięki takim skarbom ratuje się naszą historię!

Pomnik kiedyś był podparty mniejszym głazem, którego już niestety nie ma. Obydwa te obiekty były wpisane w rejestr pomników przyrody i były prawnie chronione. Jak to się w takim razie stało, że jeden z nich "wyparował"?

Po zebraniu pełnej dokumentacji została ona przesłana do Urzędów w Pszczynie i Katowicach, które mają wpływ na wydanie zgody na przywrócenie napisu na pomniku. Katowice zgodę wydały. Urząd w Pszczynie i Nadleśnictwo Kobiór już nie. Ponieważ pomnik znajduje się w rezerwacie i dostęp do niego jest zamknięty, moim planem było, by przy drodze zrobić małą zatoczkę z platformą widokową, gdzie mogliby się zatrzymać kierowcy lub rowerzyści. Wizualizację obiektu przedstawiam na poniższej grafice:

Mogłaby tam również stanąć tablica informacyjna przedstawiająca historię tego obiektu, jego losy oraz podziękowanie dla tych, którzy przyczynili się do jego odrestaurowania.