[FOTO] Odpust w Łące - na ulicach bandy mikołajowe! Oldboje zbierali na leczenie Michalinki

Mama o Michalince

Kiedy oczekuje się narodzin dziecka każdy rodzic wyobraża sobie wspólne odkrywanie świata, sielankowe dzieciństwo i czas beztroskiej zabawy. Czekając na dziś już 4,5-letnią córkę Michalinę nie zakładałam zderzenia się z światem niepełnosprawności... Michalina przez swój pierwszy rok życia rozwijała się prawidłowo. Potem zaczęła zamykać się w swoim świecie, przestała reagować na nas - najbliższych. Zaniepokojona, zgłosiłam się z córką do poradni specjalistycznych. Kiedy w wieku 2 lat otrzymaliśmy diagnozę autyzmu, nasz świat, nasze życie całkowicie podporządkowały się walce o przyszłość Michaliny. Niestety razem z autyzmem zmagamy się z znacznym opóźnieniem rozwoju. Rozwój córki klasyfikowany jest na 18-24 miesiąc życia. Naszym największym problemem jest brak komunikacji. Michalina nie komunikuje się z nami. Opiekun musi zadbać o wszystkie jej potrzeby, także te fizjologiczne. Ona sama w każdej sytuacji niemocy reaguje przeraźliwym płaczem. Obecnie córka uczęszcza do przedszkola specjalnego "Elfiki" w Pszczynie. Tam bierze udział w szeregu zajęć terapeutycznych, które mają jej pomóc funkcjonować w naszym świecie, ale przede wszystkim nauczyć samodzielności i samoobsługi - w najprostszych czynnościach.

Michalina jest dziewczynką całkowicie niesamodzielną, zaburzoną. Niestety w pakiecie z autyzmem występują nadwrażliwości, lęki, słabe napięcie mięśniowe. Walczę o to, by była samodzielna, na tyle ile to będzie możliwe. Michalina potrzebuje pomocy logopedycznej, psychologicznej, pedagogicznej i terapii SI. Dobrym, przynoszącym pozytywne efekty działaniem są terapie w komorze normobarycznej. Aktualnie korzystamy z terapii finansowanej i ona naprawdę przynosi efekty, ale niestety jest jej za mało. Chcąc zawalczyć o przyszłość Michaliny, muszę sfinansować je indywidualnie. Niestety takie terapie są drogie. Godzina pracy z specjalistą to od 150-250 zł za zajęcia. To są ogromne koszty. Szczególnie dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Nigdy nie przypuszczałam, że będę musiała kogokolwiek prosić o pomoc... Wiem też, że Michalina pozostawiona bez terapii nie będzie samodzielna w przyszłości i to chyba jest najgorsze... Przecież rodzice nie żyją wiecznie.